κουρευτούν οι καταθέσεις, διότι κάτι τέτοιο θα ήταν και άδικο και βλαβερό για την οικονομία», είχε πει. Καμία διασφάλιση, όμως, δεν είχε ανακοινώσει για τους παλαιούς μετόχους και τους ομολογιούχους.
Τους περασμένους μήνες είχαν ακουστεί διάφορα σενάρια που ανέβασαν, μάλιστα, τις τιμές των συστημικών μετοχών τον Οκτώβριο κατά 50% και πάνω, πριν πάνε... άπατες, όταν πλέον δεν μπορούσε πια να κρυφτεί το αντίτιμο της εκάστοτε αύξησης του Μετοχικού Κεφαλαίου. Αυτό που έγινε μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε άνετα bail in. Δηλαδή, τη ζημιά τη φορτώθηκαν οι παλαιοί μέτοχοι και ομολογιούχοι. Πολύς κόσμος είχε επενδύσει σε τράπεζες, τώρα χάθηκαν περιουσίες. Υπάρχουν δυστυχώς και μερικοί που έτρεξαν να αγοράσουν αρχές Οκτωβρίου αντί να πουλήσουν, για να καλύψουν τις ζημιές. Αλλοι δανείστηκαν, μάλιστα, για να τζογάρουν. Επεσαν στη λεγόμενη... παγίδα των ταύρων.
Ας ρίξουμε, όμως, τώρα μια ματιά στη ΔΕΗ και στη μετοχή της. Είχε ανέβει λίγο πιάνοντας τιμές προ capital controls και κάτι παραπάνω. Ελα όμως που την Πέμπτη 26 Νοεμβρίου έπεσε πάλι κάτω από τα 5€. Ποιο σενάριο διαδραματίζεται;
Ας δούμε τις διεθνείς αγορές.
Η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας είναι στα χαμηλά, γύρω στα 30€ ανά MWh. Αναλύσεις είναι δύσκολες, κανείς δεν διαθέτει την κρυστάλλινη σφαίρα της πάντα επιτυχούς πρόγνωσης, οι τιμές επηρεάζονται και από πολιτικές και στρατιωτικές κινήσεις, βεβαίως και από την εξέλιξη της οικονομίας και της ζήτησης σε διεθνές επίπεδο. Μέχρι τέλος Μαρτίου 2016 υπάρχουν εκτιμήσεις που βλέπουν ανοδική πορεία τιμών, που κυμαίνονται από 38.00€ (low target) μέχρι 46.00€ / MWh. Οι τιμές μετοχών και άλλων παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας εντός της Ευρώπης, π.χ. της γερμανικής RWE, είναι και αυτές πολύ χαμηλά, η ιαπωνική TEPCO έχει μόνο ανακάμψει για πολιτικούς λόγους, στην Ιαπωνία έχει επιτραπεί πάλι η παραγωγή ατομικής ενέργειας που είχε σταματήσει μετά το ατύχημα στη Φουκουσίμα.
Αρα, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για τη ΔΕΗ, θα μου πείτε. Ασε που μαζεύει επιτακτικά τα χρωστούμενα ακόμα και από μη έχοντες, όπως ακούμε στα κανάλια...
Και, όμως, η απειλή σε εμάς έχει πολιτική φύση και συνδέεται δια συμβολαίου μνημονιακού υποχρεωτικά με το μέλλον μας. Επανέφεραν οι επιστάτες μας το σχέδιο της πώλησης του ΑΔΜΗΕ, των δικτύων δηλαδή, πράγμα που προσπάθησε για ένα διάστημα να αποφύγει η κυβέρνηση. Τα δίκτυα είναι το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της ΔΕΗ, μια αποκοπή τους θα αποδυνάμωνε δραματικά την υπόλοιπη εταιρία από σωρεία εγκαταστάσεων. Θα της μείνουν τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, που ναι μεν δεν έχουν στην πλάτη τους τα προβλήματα της γερμανικής RWE, η οποία υποχρεώνεται να κλείσει πυρηνικά εργοστάσια δια νόμου και να... βρει χώρο και τρόπο ασφαλούς αποσυναρμολόγησης αντιδραστήρων και αποθήκευσης των πυρηνικών αποβλήτων για τα επόμενα 300 χρόνια, αλλά η ΔΕΗ πρέπει να επενδύσει σημαντικά κεφάλαια στη συντήρηση και στην αναβάθμιση των παραγωγικών της μονάδων. Χρειάζεται και διαρκώς κέρδη, όσο και αν αυτό φαίνεται περίεργο σε μερικούς.
Ελλοχεύει, λοιπόν, ΚΑΙ στην ενέργεια της Ελλάδος, στη ΔΕΗ, ο κίνδυνος των... συστημικών τραπεζών. Να απαξιωθούν, δηλαδή, σημαντικά τα οικονομικά στοιχεία τής εταιρίας, μέσω της πώλησης του ΑΔΜΗΕ. Τα έσοδα από αυτήν την πώληση θα... ταξιδέψουν μέσω ΤΑΙΠΕΔ για να αποπληρωθεί μέρος του ελληνικού χρέους. Οι μικρομέτοχοι της ΔΕΗ δεν αποκλείεται να έχουν τύχη παρόμοια με αυτήν των παλαιών μετόχων των συστημικών τραπεζών.
Νίκος Σωκιανός
