Ο εφιάλτης κάθε νέας νοικοκυράς είναι αδιαμφισβήτητα το σίδερο. Και αυτό διότι η έλλειψη της δεξιότητας του σιδερώματος μπορεί να σου στερήσει από έναν καλό βαθμό στις εξετάσεις μέχρι μία δουλειά!
της Κατερίνας Νικολάου
Και όταν μένεις με την μανούλα που έχει PhD στο σίδερο, όλα πάνε καταπληκτικά. Εσύ κυκλοφορείς στην πένα και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Τι γίνεται όταν όμως γίνεσαι εσύ μανούλα και σύζυγος και κάθε πλυντήριο σημαίνει στοίβες ολόκληρες με ρούχα προς σιδέρωμα;
Κάποια στιγμή κάθισα και σκέφτηκα: ποιο σαδιστικό μυαλό αποφάσισε να σιδερώνουμε τα ρούχα; Και καλά του μωρού που τα σιδερώνουμε για λόγους υγιεινής, τα δικά μας ρούχα όμως; Ποιος ψυχαναγκαστικός άνθρωπος ανακάλυψε την τσάκιση;
Και βρήκα. Φυσικά αποτελεί εφεύρεση του Μεσαίωνα. Δεν θα μπορούσε να συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Σκοταδισμός, καταπίεση, βασανιστήρια, σίδερο. Δεν είναι τυχαίο ότι από τότε χρονολογούνται και τα σουτιέν! Τότε λοιπόν, για να σιδερώσουν, θέρμαιναν μεταλλικές πλάκες στην εστία του σπιτιού. Κάτι σαν αυτοσχέδια πρέσα ένα πράγμα. Αλλά πώς τις έπιαναν; Με γυμνά χέρια; Αργότερα το σίδερο έγινε κανονική μεταλλική συσκευή, περίπου στο σχήμα που το γνωρίζουμε σήμερα, με κάρβουνα που τοποθετούνταν στο εσωτερικό του, πάνω από την πλάκα. Οποία διασκέδαση!
Σύνδεση του σιδερώματος με την επιδημία βουβωνικής πανώλης τον 15ο αιώνα δεν μπορεί να γίνει αφού έπρεπε να γεννηθεί ο Παστέρ τον 19ο αιώνα για να συνδεθούν κάποιες ασθένειες με μετάδοση μικροβίων.
Το φταίξιμο μάλλον πρέπει να πέσει στους ψυχαναγκαστικούς και εργατικούς Κινέζους αφού η ιδέα του σιδερώματος μάλλον γεννήθηκε από αυτούς τον 1ο π.Χ. αιώνα και πιθανώς με τα ταξίδια των εξερευνητών τον 15ο αιώνα έφτασε και στην Δύση.
Εντάξει λοιπόν, βρήκα ποιοι μου φταίνε για σήμερα!
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιό μου Με αγαπώ το οποίο δεν συστήνω στα αγοράκια του taxalia!)
