Η έξοδος στις αγορές θα είναι μια τρύπα στο νερό χωρίς άμεση ελάφρυνση του χρέους.

Γράφει ο Γιάννης Τσιαμήτρος

Φοιτητής Οικονομικού Α.Π.Θ.

Είναι τόσα πολλά τα ηρωικά ρεπορτάζ και άρθρα σχετικά με την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, που μόνο Μεσσολόγγι μπορεί να έρθει στο μυαλό ..

μου. Και όχι άδικα, για να πούμε και του στραβού το δίκιο. Η χώρα πέρασε, και περνάει φυσικά μια τετραετή οικονομική ταλαιπωρία άνευ προγουμένου και η κάθε θετική είδηση μπορεί να δώσει πνοή στην οικονομία. Και ναι, η έξοδος στις αγορές είναι θετική είδηση όσο κι αν προσπαθούν να την υποβαθμίσουν και να γκρινιάξουν οι γνωστοί καταστροφολόγοι και υπέρμαχοι του λόμπυ της δραχμής, που μάλλον βλέπουν την υψηλή απόδοση στην οποία πόνταραν, για την καταστροφή της χώρα δηλαδή, να μην τους ανταμείβει και στεναχωριούνται. Και πολύ. Και το δείχνουν.

Φυσικά η πολυπόθητη έξοδος στις αγορές δεν ήρθε εν μία νυκτί ούτε και από τη μια μέρα στην άλλη. Τον τελευταίο καιρό, αν και η κοινωνία στενάζει και έχει τα μαύρα της τα χάλια, να το πω ωμά, η οικονομία και κάποιοι οικονομικοί δείκτες έδειξαν να βελτιώνονται και να αλλάζουν το κλίμα τουλάχιστον προς παρέες επενδυτών έξω από τα σύνορα. Γιατί εντός των τειχών είμαστε οι γνωστοί δύσπιστοι.

Ασφαλώς πρώτο και καλύτερο έδωσε την ώθηση το πρωτογενές πλεόνασμα που πετύχαμε και αφήστε τη γνωστή μπουρδολογία κάποιοι περί λογιστικού και μη λογιστικού, και στα χαρτιά και στα γραφεία και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Λογιστικό ξελογιστικό κύριοι έτσι το μετράμε, και υπάρχει, και είναι υψηλότατο, πάνω από το στόχο που μας είχαν θέσει, περί τα 3 δις ευρώ ίσως και λίγο περισσότερο με τάση να διατηρηθεί και το 2014. Θυσίες του λαού ναι, φτώχεια ναι, πόνος ναι, αλλά υπάρχει. Μετά είναι και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που ολοκληρώθηκε και το τραπεζικό σύστημα πλέον μπορεί να ανταπεξέλθει πολύ καλύτερα σε οικονομικούς κραδασμούς και να δώσει στο μέλλον όσο μπορεί ώθηση στην ελληνική οικονομία. Μια διαδικασία ακριβή, αλλά μάλλον απαραίτητη, αφού αν δεν έχεις ισχυρό τραπεζικό σύστημα δεν μπορείς να έχεις ισχυρή οικονομία. Η ύφεση φυσικά που μειώθηκε δραστικά στι 3% περίπου, τώρα μπορεί και χαμηλότερα, με διαφαινόμενη ανάπτυξη μάλιστα 0,6% μέσα στο 2014. Όλα αυτά και άλλα πολλά συντέλεσαν στην έξοδο στις αγορές, που γίνεται σήμερα, και βέβαια όλα αυτά υπάρχουν. Δεν ξέρω για λογιστικά και ξελογιστικά αλλά υπάρχουν, και για τις διεθνής αγορές είναι μετρήσιμα μεγέθη όποτε μας κάνουν δε μας κάνουν εμάς λίγη σημασία έχει όπως φαίνεται.

Και να που η χώρα μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια βγαίνει στις αγορές. Μετά από όλα αυτά, αυτές τις οικονομικές αλλαγές, οι επενδυτές δείχνουν την εμπιστοσύνη τους προς την Ελλάδα, με ένα δανεισμό που φαίνεται πως θα πάει πολύ καλά. Ζητήσαμε περίπου 2,5 δις και το βιβλίο προσφρών φαίνεται πως φτάνει τα 16 σύμφωνα με πληροφορίες, και μάλιστα με ένα αρκετά καλό επιτόκιο που αναμένεται στο 5%. Στην Ελλάδα μας αρέσει η αμφισβήτηση και η συνομωσιολογία. Αλλά όλα αυτά τα οικονομικά μεγέθη είναι απτά και η οικονομία μας βρίσκεται στη φάση της αλλαγής. Είναι μια προσπάθεια που πέτυχε ως ένα βαθμό αλλά από εδώ και πέρα πρέπει να συνεχίσουμε με πρόγραμμα και οικονομική σύνεση. Οικονομικά είναι πολύ σημαντικό το σημερινό βήμα εξόδου, ακόμα και αν είναι ένα τεστ, ακόμα δηλαδή κι αν δεν έχουμε πραγματική ανάγκη για χρηματοδότηση αυτά τα χρήματα. Είναι αυτό που λέμε η επανάκτηση της εμπιστοσύνης στις διεθνείς αγορές, πράγμα πολύ σημαντικό για μια εθνική οικονομία.

Ωστόσο όλη αυτή η ευφορία και επιτυχία, μάλλον θα πέσει στο κενό αν δεν κάνουμε το σημαντικότερο βήμα. Τη μείωση του ελληνικού χρέους ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο.

Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας φυσικά δε λύθηκε, ούτε περάσαμε απένανατι το ποτάμι με αυτήν την κίνηση. Όλη η διαφαινόμενη επιτυχία κινδυνεύει να πάει χαμένη, μαζί και η προσπάθεια για βελτίωση όλων των οικονομικών δεικτών, αν δεν εστιάσουμε στην επίλυση του προβλήματος του χρέους.

Η οικονομία μας βρίσκεται σε φάση μεταβατική θα έλεγα, με την έννοια ότι υπάρχει μια σταθεροποίηση, η οποία είναι φανερή, και προετοιμάζεται το έδαφος για την ανάκαμψη που τόσο έχει ανάγκη. Έχει στο τσεπάκι της η ελληνική πλευρά το ατού της αξιοπιστίας πλέον, αλλά και εμφανείς βελτιώσεις όπως το πρωτογενές πλεόνασμα, η μείωση της ύφεσης καθώς και μια θετική περιραίουσα ατμόσφαιρα, στοιχεία που κινδυνεύουν να πάνε στον κάλαθο των αχρήστων με ένα τεράστιο χρέος, ασφαλώς μη βιώσιμο, το οποίο αν συνεχίσει να είναι μη βιώσιμο, και θα συνεχίσει αν δε στοχεύσουμε στη μείωσή του, θα δημιουργήσει εκ νέου προβλήματα στο άμεσο μέλλον και θα μηδενίσει κάθε προσπάθεια για οικονομική σταθερότητα.

Όπως καταλαβαίνετε σιγά σιγά το μπαλάκι φεύγει από τη δική μας πλευρά και πάει στη μεριά των ευρωπαίων και στη δέσμευσή τους για ελάφρυνση του χρέους εφόσον η Ελλάδα είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις της και πετύχει το πολυπόθητο πρωτογενές πλεόνασμα. Πλέον μετά και την έξοδο της χώρας στις αγορές, η δέσμευση αυτή είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να υλοποιηθεί ώστε να υπάρξει ένα πραγματικό όφελος αλλά και ένα ξελάσπωμα για να το πω ωμά για την ελληνική οικονομία. Για να καταλάβουμε, αυτήν τη στιγμή, η ελληνική οικονομία έχει σπάσει τα περισσότερα δεσμά που την κρατούσαν αγκιστρωμένη σε κατάσταση μηνομνίου και μπορεί πραγματικά να έχει μια θετική πρόβλεψη. Το πρόβλημα του χρέους είναι το τελευταίο σχοινί που την κρατάει δεμένη και ασφαλώς αν δεν το κόψει θα μείνει καθηλωμένη. Ένα χρέος με αυτό το μέγεθος, σαν του ελληνικού, δεν μπορεί παρά να δημιουργεί συνεχώς προβλήματα στις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές της χώρας, και να είναι πάντα ένα αρνητικό στοιχείο ως προς την αξιολόγηση και την πραγματική δυναμική της ελληνικής οικονομίας.

Το μγαλύτερο βάρος πλέον από ελληνικής πλευράς, και ιδιαίτερα μετά τις ευρωεκλογές, θα πρέπει να δοθεί προς αυτήν την κατεύθυνση, να πιέσουμε όσο μπορούμε τους εταίρους για μια μείωση του ελληνικού χρέους που θα δώσει ανάσα στην οικονομία και θα είναι η εξαργύρωση κατά κάποιον τρόπο της εξόδου στις αγορές και της επίτευξης του πρωτογενούς πλεονάσματος. Μια μείωση, η οποία αν δεν επιτευχθεί άμεσα και με πραγματικό όφελος, θα ακυρώσει κάθε προηγούμεη προσπάθεια και θυσία. Θα είναι σαν να κάνουμε κουπί και μένουμε στο ίδιο σημείο.