Πολιτικός, ο καραγκιόζης που ασχολείται με τα κοινά [χρήματα]

Να πάψουν οι πολιτικοί και οι αιρετοί εν γένει άρχοντες πάσης βαθμίδος να διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα. 

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

[Εκατοστή πεντηκοστή πέμπτη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html), εκατοστή τεσσαρακοστή έβδομη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και ενενηκοστή έκτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].

Αξίωμα 1ον: Όλοι οι πολιτικοί θυσιάζονται ανέκαθεν για το καλό μας.

Αξίωμα 2ον: Στα πλαίσια των θυσιών αυτών σκάει μέρα παρά μέρα ένα σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων για διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, δηλαδή του ιδρώτα του ελληνικού λαού.

Αξίωμα 3ον: Ουδείς υπουργός λογοδοτεί στην ποινική Δικαιοσύνη για τα πεπραγμένα του ελέω άρθρου 86, εκτός αν οι πολιτικοί αποφασίσουν ότι για να σωθούν τα τομάρια των πολλών πρέπει να θυσιασθούν δυο τρία απ’ αυτά.

Αξίωμα 4ον: Όταν οι κολλητοί κινδυνεύουν, ψηφίζεται διάταξη, με την οποία νομιμοποιείται πάσης φύσεως παρανομία είτε εκ των προτέρων είτε εκ των υστέρων.

Αξίωμα 5ον: Πας πολιτικός ένοχος μέχρις αποδείξεως του εναντίου [= τεκμήριον ενοχής κατ’ αντιδιαστολή προς το τεκμήριον αθωότητος που ισχύει για κάθε άλλον πλην πολιτικών].

Αξίωμα 6ον: Όλοι όσοι ενδιαφέρονται για τα κοινά, ενδιαφέρονται πρωτίστως να διαχειρίζονται τα «κοινά» χρήματα. Οι ελάχιστες, μετρούμενες στα δάχτυλα, εξαιρέσεις υπογραμμίζουν τον κανόνα.

Για να καταργηθούν αυτά τα αξιώματα, ένας τρόπος υπάρχει. Να πάψουν οι πολιτικοί και οι αιρετοί εν γένει άρχοντες πάσης βαθμίδος να διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την ίδρυση μιας ανεξάρτητης Αρχής συγκροτούμενης από όλους τους πρώην Προέδρους των τριών Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας, η οποία θα αποδεσμεύει χρηματικά ποσά για την πληρωμή οποιασδήποτε δαπάνης από οποιονδήποτε φορέα για οποιαδήποτε αιτία, αφού θα έχει ελέγξει όλα τα δικαιολογητικά που αποδεικνύουν ότι η διαδικασία για την πληρωμή είναι απολύτως νόμιμη και σύμφωνη με τις διατάξεις που ίσχυαν κατά την έναρξη της διαδικασίας, αλλά και με το Σύνταγμα. Η συγκρότηση της Αρχής και οι βασικοί κανόνες λειτουργίας της θα ενταχθούν σε ειδικό κεφάλαιο του Συντάγματος.

Έτσι, δεν θα μπορεί πλέον η Βουλή να νομιμοποιεί εκ των υστέρων παράνομες δαπάνες ή να απαλλάσσει είτε εκ των προτέρων είτε εκ των υστέρων από ποινικές ευθύνες τους επίορκους, αφού κανείς δεν θα μπορεί, αιρετός ή επιχειρηματίας ή διορισμένος, να βάλει χέρι στο δημόσιο χρήμα. Ταυτοχρόνως θα καταργηθεί ως περιττή και κάθε Δημόσια Υπηρεσία που είναι επιφορτισμένη με την πάταξη της διαφθοράς, εκτός από την Οικονομική Αστυνομία, η οποία θα υπάγεται απ’ ευθείας στην Ανεξάρτητη αυτή Αρχή.

Αυτά σκέφτηκα, μόλις διάβασα τη νέα κατάπτυστη διάταξη που ετοιμάζονται να ψηφίσουν οι εθνοπατέρες με το ακόλουθο περιεχόμενο:

«Στις περιπτώσεις συμβάσεων μίσθωσης έργου που νομίμως έχουν συναφθεί κατά τους όρους του άρθρου 6 του Ν 2527/1997 (Α 206) και για τις οποίες το παραδοτέο έργο διαφέρει από το περιγραφόμενο στη σύμβαση αλλά άπτεται της υπηρεσίας του ίδιου φορέα που παρέχει η αναθέτουσα αρχή και η τελευταία το αποδέχεται, δεν δημιουργούνται ποινικές ευθύνες για τους κατά νόμο υπεύθυνους για την σύναψη τους»

Προσέξτε τώρα και την τροπολογία που έγινε στην τροπολογία:

«Να είναι το έργο παρεμφερές». Δηλαδή, ανατέθηκε η ανέγερση ενός σχολικού συγκροτήματος τόσων τετραγωνικών σε εργολάβο αντί τόσων ευρώ. Ο εργολάβος πήρε το χρήμα προκαταβολικώς - έχει συμβεί και αυτό δυστυχώς - και παρέδωσε μεν σχολικό συγκρότημα, αλλά με τα μισά τετραγωνικά. Να μην αναζητηθούν ποινικές ευθύνες. Αν, όμως, αντί για σχολικό συγκρότημα παρέδωσε τρεις επαύλεις για τα λαμόγια, τότε να αναζητηθούν ποινικές ευθύνες. Καλό;

Τί λέτε κ.κ. Ταζμτζή, Ταμήλο, Σαχινίδη, Πάχτα και τ’ άλλα τα παιδιά; Μη μου πείτε πως είχε άδικο ο Ματθαιόπουλος, όταν σας απεκάλεσε καραγκιόζηδες. Βέβαια, αυτό το παιδί κάνει μονίμως ένα λάθος, όπως και όλη η παρέα του. Χρησιμοποιεί εκφράσεις φορτισμένες με πολύ αρνητικό περιεχόμενο. Θα μπορούσε π.χ. να πει «Σ’ αυτόν τον χώρο δεν παίζουμε τις κουμπάρες. Ούτε αντέχω πανάξιοι συνάδελφοι να δίνουμε την εντύπωση ότι ενεργούμε ως κινούμενα σχέδια. Ας σταματήσουμε επί τέλους να ευτελίζουμε τους θεσμούς». Άλλο είναι ρε παιδάκι μου να τους πετάς ένα «ξεφτίλες» και άλλο να τους αποδίδεις «προθέσεις ευτελισμού των θεσμών» βάζοντας και τον εαυτό σου μέσα εν είδει αυτοκριτικής. Τους λες ότι είναι και πανάξιοι και δεν τους αποκαλείς καραγκιόζηδες, αλλά ανθρώπους που δίνουν την εντύπωση ότι είναι κινούμενα σχέδια. Δεν χρησιμοποιείς καν τις λέξεις «ανδρείκελα» ή «μαριονέτες», διότι όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται. Άσε που δεν θα καταλάβουν τί εννοείς, αλλ’ εν πάση περιπτώσει οι αντιδράσεις τους θα είναι ηπιότερες, διότι δεν θα νοιώθουν ότι τους βρίζεις. Θα αισθάνονται ότι ασκείς κοινοβουλευτικό έλεγχο εν γένει, όπως ταιριάζει σε όλα τα δημοκρατορικά πολιτεύματα.

Αν, πάντως, διάβαζες έστω και εφημερίδες, θα θυμόσουν ρε Ματθαιόπουλε ότι ο Εμ. Κεφαλογιάννης είχε αποκαλέσει όλο το πολιτικό σύστημα «καραγκιόζηδες», οπότε, στη σχετική παρατήρηση των εύθικτων συναδέλφων σου, θα απαντούσες: «Μα δεν το λέω εγώ. Ο Κεφαλογιάννης το λέει»*.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Φίλος του γιατρού Γωγούση

*Αντιγράφω από το «ΕΘΝΟΣ» της 03.05.2006: «Mείζον πολιτικό ζήτημα … δημιούργησαν οι δηλώσεις του Mανώλη Kεφαλογιάννη στο περιθώριο της επίσημης επίσκεψης του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Kατάρ, όπου ο υπουργός Eμπορικής Nαυτιλίας ….. μιλώντας σε δημοσιογράφους, εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου αλλά και των Mέσων Eνημέρωσης, χωρίς να αφήσει όμως απ' έξω την ίδια την κυβέρνηση και τον εαυτό του. «Eίμαστε όλοι... καραγκιόζηδες!» δήλωσε εμφαντικά, διευκρινίζοντας μάλιστα ότι από αυτόν τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό δεν εξαιρεί τον εαυτό του. Kατά την άποψη του υπουργού Nαυτιλίας οι πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής κυβέρνησης, «είναι καραγκιόζηδες» επειδή συντηρούν το «αρρωστημένο» - όπως το χαρακτήρισε- κλίμα διαπλοκής που κυριαρχεί στη χώρα. …, οι δηλώσεις Kεφαλογιάννη προκάλεσαν αμηχανία και εκνευρισμό στο Mέγαρο Mαξίμου, το οποίο προς το παρόν κρατά στάση αναμονής, περιμένοντας επανόρθωση από τον υπουργό Nαυτιλίας μετά την επιστροφή του στην Aθήνα. Tο ξέσπασμα Kεφαλογιάννη εκδηλώθηκε στη διάρκεια ενός δείπνου με τους δημοσιογράφους, προχθές το βράδυ, στο Kατάρ και εξελίχθηκε σε έναν ασυνήθιστο μονόλογο του υπουργού …. Aκροατές του ήταν και ο υφυπουργός Eξωτερικών Θεόδωρος Kασσίμης, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου του Iωάννης Tζοάννος, καθώς και ο διευθυντής του ιδιαίτερου Γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας Kωνσταντίνος Mπίκας, οι οποίοι -αν και ήρθαν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση- δεν αντέδρασαν. H επίθεση Kεφαλογιάννη κινήθηκε σε πολύ υψηλούς τόνους και με ακατονόμαστες εκφράσεις, σε βαθμό που δημοσιογράφος αναγκάστηκε να επισημάνει στον υπουργό ότι βρισκόμαστε σε εθνική αποστολή και όχι σε κομματική συγκέντρωση. H συζήτηση ξεκίνησε με αναφορές του υπουργού σε άθλιες - όπως είπε- εκπομπές που μεταδίδονται τις μεταμεσημεριανές ώρες σε ορισμένα κανάλια και οι οποίες, κατά τη γνώμη του, δεν θα έπρεπε να συνοδεύονται από διαφήμιση και μάλιστα κρατική (του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα). Kαι αμέσως μετά πέρασε στο προσφιλές θέμα του περί διαπλοκής, λέγοντας ότι γιγαντώθηκε επί κυβερνήσεων ΠAΣOK.»