21 Δεκ 2013

«Εκεί που Ισιώνει ο Αετός, oι Γλάροι δεν πετάνε!»

"Σε αυτούς ανήκουν τα φτερά μου"! - Επιστολή πιλότου της ΠΑ αφιερωμένη στον Γ. Στουρνάρα
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης


[Ογδοηκοστή πέμπτη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html ), εβδομηκοστή έβδομη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και εικοστή έκτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].

Όταν οι περικοπές των αποδοχών τους έφτασαν στο κόκκαλο, αποφάσισαν οι δικαστικοί λειτουργοί [δικαστές-εισαγγελείς] να αντιδράσουν απέχοντας από τα καθήκοντά τους. Χιλιάδες υποθέσεις ανεβλήθησαν επιτείνοντας την επιβράδυνση απονομής δικαιοσύνης. Επειδή, όμως, το Σύνταγμα απαγορεύει την απεργία των δικαστικών λειτουργών, βάφτισαν την αποχή τους «στάση». Πώς ο Λιάπης βάφτισε την παρανομία του «λάθος»; Κάπως έτσι.
Η πλειονότητα των δικαστικών λειτουργών τάχθηκε υπέρ της αποχής. Ελάχιστοι, όμως, είχαν το σθένος να πάνε κόντρα στο ρεύμα και να δηλώσουν ευθέως και ευθαρσώς ότι δεν μετέχουν σε κάτι που είναι παράνομο, επειδή παραβιάζει το Σύνταγμα, το οποίο έχουν ορκισθεί να υπηρετούν.
Παραθέτω ονόματα όσων έχω συλλέξει που αρθρογράφησαν κατά της αποχής με έναν υπέροχο τρόπο ο καθένας:
-Εφέτης Μαρία Χασιρτζόγλου: «Καλύτερα φτωχοί δικαστές, παρά καθόλου» - 22.10.2012
 -Αντεισαγγελέας Εφετών Γεώργιος Κτιστάκης – «Κλαζομένιοι της Δικαιοσύνης» - 10.09.12 «ΤΑ ΝΕΑ»
-Πρωτοδίκης Μιχάλης Ντόστας – «Ο Έλληνας δικαστής και ο Σωκράτης» - 28.09.2012
- Εισαγγελέας Πρωτοδικών Στάθης Βεργώνης – «Γιατί δεν συμμετέχω στις αποχές των δικαστών»- 27.10.2011 – «ΤΟ ΒΗΜΑ»
Στον αντίποδα διάβασα την 25.11.2012 άρθρο με τίτλο «Τα δάκρυα του δικαστή σε μια ομιλία-σοκ προς τους συναδέλφους του» [filologos10]. Παραθέτω τα κύρια σημεία:
«Eίμαι γιος βιοπαλαιστή. Το όνειρο της ζωής μου από τότε που ήμουν μαθητής ήταν να γίνω εισαγγελέας….μετά από 5 χρόνια επιτυχημένης ως προς το οικονομικό σκέλος καριέρας στην δικηγορία με μία καλή αντιμισθία σε πιστωτικό ίδρυμα και έχοντας οικογένεια παραιτήθηκα από όλες τις ασχολίες μου και στόχευσα στο όνειρό μου …. είχα την τύχη και την ευλογία να το πραγματοποιήσω …. ταλαιπωρήθηκα και κυρίως ταλαιπώρησα ψυχολογικά την αγαπημένη μου σύζυγο με μεταθέσεις καθώς έμεινα 5 έτη μακριά από αυτήν και την μονάκριβη κόρη μου, αλλά αγόγγυστα τα υπέμεινα όλα αφού το υψηλής ευθύνης λειτούργημά μου ήταν εν γνώσει μου ότι απαιτούσε και θυσίες.
Πριν δύο χρόνια μετατέθηκα στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών .. εδώ είχα την ευκαιρία και την τιμή να γνωρίσω από κοντά συναδέλφους που θαύμαζα τα χρόνια που υπηρετούσα στην επαρχία από τα υποδείγματα δικογράφων, τα οποία είχαμε στον ηλεκτρονικό μας υπολογιστή. Είχα την τιμή να συνυπηρετήσω με κάποιους από αυτούς, αποδείχθηκαν και υποδείγματα σθένους, υψηλού εισαγγελικού φρονήματος, ηθικής και «μαγκιάς» καλώς εννοουμένης . Τα κοινά καθημερινά υπηρεσιακά προβλήματα και ανησυχίες, η ανταλλαγή απόψεων επί νομικών θεμάτων με σκοπό την πέρα από επιστημονικούς εγωισμούς απόδοση ουσιαστικής δικαιοσύνης στους έλληνες πολίτες ήταν τα στοιχεία που με ένωσαν με δεκάδες άλλους νέους, αλλά και αρχαιότερους συναδέλφους. Η ζωή των περισσοτέρων συναδέλφων έχει μπει σε σταθερές βάσεις, είναι μισθοσυντήρητοι υπηρέτες της Θέμιδας και έχουν κάνει με σύνεση και μετριοπάθεια τον οικογενειακό τους προγραμματισμό, οι περισσότεροι έχουν δάνεια και παιδιά σε ιδιωτικά σχολεία και δεν αποσκοπούν ούτε σε τεθωρακισμένες bmw των 850.000 ευρώ ούτε στην κατασκευή πισίνων με άδεια υδατοσυλλέκτη. Το μόνο που θέλουν είναι να τους αφήσουν επιτέλους να επιτελούν απερίσπαστοι το υψηλής ευθύνης δικαιοδοτικό τους έργο, στο οποίο έχουν αφιερωθεί ολοκληρωτικά και να μεγαλώνουν με αξιοπρέπεια τα παιδιά τους. Τους είδα να λούζει ο κρύος ιδρώτας τα πρόσωπά τους μέχρι να ανοίξουν την θυρίδα δικογραφιών με την υπόνοια παραγραφής υπόθεσης στα χέρια τους, τους είδα να σπρώχνουν χαμογελαστοί τα καρότσια με τις χρεώσεις και να ακυρώνουν αδιαμαρτύρητα τις οικογενειακές τους διακοπές λόγω μίας κατεπείγουσας δικογραφίας. Είδα τις μητέρες συναδέλφους να υπερέχουν ημών σε υπηρεσιακή απόδοση και να τις θαυμάζουμε αναρωτώμενοι πότε βρίσκουν χρόνο μέσα στο 24ωρο για την απαραίτητη για τον ανθρώπινο οργανισμό βιολογική ανάπαυση. Ομοίως είδα συναδέλφους να αναγιγνώσκουν ψευδείς εις βάρος τους μηνύσεις με βαρύτατους και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς κάνοντας χιούμορ, τους είδα να ανοίγουν απειλητικές για εκείνους και τις οικογένειές τους επιστολές και να τις πετάνε χαμογελώντας και αδιαφορώντας στο κάλαθο των αχρήστων, είδα συναδέλφους να ασκούν κακουργηματικές διώξεις σε κολοσσούς της διεφθαρμένης οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας για σκάνδαλα που συγκλονίζουν το πανελλήνιο και να φεύγουν προς τις οικίες τους ασυνόδευτοι, άοπλοι και απροστάτευτοι με φύλακα άγγελο μόνο το Θεό και ασπίδα τους την αλήθεια, τους είδα όταν οι σφαίρες σφύριζαν και μύριζε θάνατο έξω από την πόρτα του γραφείου τους να παραμένουν στωικά στις θέσεις του καθήκοντος. Δεν αντέχω όμως να βλέπω ούτε αυτούς αλλά ούτε τον εαυτό μου να χάνουμε την αξιοπρέπειά μας, να βγάζουμε τα κομπιουτεράκια στην αίθουσα εισαγγελέων και να υπολογίζουμε τις δυνατότητες ρύθμισης των χρεών μας, να δείχνουμε εν είδει μεσίτη το αυτοκίνητό μας σε υποψηφίους αγοραστές προσπαθώντας να το πουλήσουμε για να καλύψουμε βιοτικές μας ανάγκες, να παρακαλάμε τις διευθύντριες των ιδιωτικών σχολείων για μειώσεις με το επιχείρημα ότι είμαστε εξαθλιωμένοι εισαγγελείς και λέγοντάς τους «θα έχετε ακουστά ότι μας πετσοκόψανε αναδρομικά» να ταπεινωνόμαστε στις ουρές των Δ.Ο.Υ. προκειμένου να ρυθμίσουμε τα χρέη μας χλευαζόμενοι, να πιέζουμε για δανεικά τους ομοίως εξαθλιωμένους οικονομικά γονείς μας.
Το νέο παράνομο και αντισυνταγματικό μισθολόγιο είναι μισθολόγιο πείνας, κακομοιριάς, ταπείνωσης, αναξιοπρέπειας. Ξεπέρασε κάθε κόκκινη γραμμή. Αποτελεί ευθεία, βάναυση, μεθοδευμένη θεσμική προσβολή της δικαστικής εξουσίας ισότιμης και ισόκυρης με τις άλλες δύο εκ του Συντάγματος.
Οι κύριοι της εκτελεστικής εξουσίας κάθονται από τη μια στις chesterfield πολυθρόνες τους και από την άλλη στον νόμο «περί ανευθυνότητας υπουργών» έχοντας ρίξει τη δικαστική εξουσία βορά στους έλληνες πολίτες ως υπαίτια για την έλλειψη αμεσότητας στην απονομή της δικαιοσύνης που βαρύνει αποκλειστικά τους ιδίους.
Κύριοι συνάδελφοι φθάσαμε στο οριακό σημείο και πρέπει να κάνουμε το βήμα παραπάνω ..ίσως ο αξιότιμος κ. Εισαγγελέας Αρείου Πάγου έστειλε την εγκύκλιο σε αυτή τη χρονική συγκυρία προκειμένου να μας συσπειρώσει και να μας βοηθήσει στον αγώνα μας σα στοργικός πατέρας και τον ευχαριστούμε θερμά γι αυτό.
Ιστορικά κανένας αγώνας δεν έχει κερδηθεί χωρίς θυσίες. Δε θα κοπούν τη φτερά μας και δε θα πτοηθούμε. Συμμετέχοντας σε μία ευνουχισμένη, μη ανεξάρτητη δικαιοσύνη χωρίς να αντιδράσουμε όπως αρμόζει γινόμαστε συνένοχοι δια παραλείψεως στη μεθοδευμένη προσπάθεια εκφυλισμού της .. Δε θα γίνουμε ευνουχισμένοι εισαγγελείς, φοβισμένοι και εξαθλιωμένοι διεκπεραιωτές δικογραφιών, με εγκλωβισμένη κρίση, με δεσμία αρμοδιότητα να αναστέλλουμε και να μετατρέπουμε τις ποινές όπως εκείνοι μας επιβάλλουν, υποταγμένοι και φοβισμένοι χωρίς ελευθερία έκφρασης. Έχουμε ιστορική ευθύνη απέναντι στις λοιπές ενώσεις και σε ολόκληρο το δικαστικό κλάδο που βαδίζει με πρωτοφανή στα δικαστικά χρονικά σύμπνοια και αλληλεγγύη.
Κατόπιν τούτων: Με σύμμαχο και όπλο την απόφαση της διοικητικής ολομέλειας του Α.Π, τη συνείδησή μας και έχοντας το δίκιο με το μέρος μας θέτουμε ως στόχο την πλήρη αναστολή του αντισυνταγματικού Νόμου και αποστέλλουμε από κοινού με τις άλλες δικαστικές ενώσεις σαν μια γροθιά τελεσίγραφο προς την εκτελεστική εξουσία. Αγαπητοί μου συνάδελφοι, σας κοιτώ στα μάτια με δέος και Σας προτείνω ανεπιφύλακτα: συνέχιση των κινητοποιήσεων σε όλες τους τις σημερινές μορφές είναι πλέον μονόδρομος επιβίωσης.
Είναι ο τελευταίος μας αγώνας, είναι η μοναδική μας ευκαιρία. Αν μας διαιρέσουν όπως αποσκοπούν, θα γίνουμε εύκολος στόχος.. Θυμηθείτε τέλος ότι σήμερα δε ψηφίζετε μόνο για σας. Ψηφίζετε α) για τους εκλεκτούς συναδέλφους της Βορείου Ελλάδος που υπηρετούν 8 έτη μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, β) για τους απλήρωτους από τον Αύγουστο αγαπητούς παρέδρους που πάνε να τους κόψουν τα φτερά προς καν τα ανοίξουν, γ) για όλους τους μελλοντικούς μας συναδέλφους, δ) για τα αδέλφια συναδέλφους όλων των δικαστικών ενώσεων, ε) για τους συναδέλφους που έγιναν πρόσφατα θύματα βομβιστικών επιθέσεων και γι αυτούς που θα γίνουν στο μέλλον, στ) για την ανυπεράσπιστη δικαιοσύνη που δεν έχει φουσκωτούς μπράβους να τη προστατεύσουν παρά μόνο εμάς τους ορκισμένους σωματοφύλακές της, ζ) για τον δοκιμαζόμενο, εξαθλιωμένο και απελπισμένο από τις αντισυνταγματικές μνημονιακές πολιτικές τύπου «ενέδρας» ελληνικό λαό που δεν έχει μία σανίδα σωτηρίας να πιαστεί…
Αγαπητοί συνάδελφοι … ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ … εν γνώσει μου σας εκθέτω προσωρινά σε κίνδυνο για να σας προστατεύσω … αξίζει λεβέντικα και ενωμένοι σα γροθιά να φάμε τα μούτρα μας για τη δικαιοσύνη. ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ.»
Δεν λέω, συγκινητική η ομιλία, αλλά θέλω δύο πράγματα να επισημάνω: α] ο ελληνικός λαός είναι έβδομος στις προτεραιότητες του κ. Εισαγγελέως, και β] χιλιάδες άλλοι της ηλικίας του ξεκίνησαν φτωχοί, όπως, αυτός, πολέμησαν όπως κι’ αυτός, ίσως και περισσότερο, αλλά δεν είχαν την τύχη να βρεθούν σε μία θέση ανάλογη με τη δική του κατοχυρωμένη τόσο όσο ουδενός άλλου. Συνεγερτικός ο λόγος, αλλά μόνον όταν εθίγησαν τα προσωπικά του συμφέροντα. Όσο ο – έβδομος στις προτεραιότητές του – λαός σφαζόταν στη λαιμητόμο της τρόικα, εκείνος συνέχιζε να προτείνει παραπομπές και καταδίκες για μη καταβολή € 5.000 στο Δημόσιο. Γιατί; Επειδή έτσι ορίζει ο νόμος και ο κ. Εισαγγελέας έχει ορκισθεί να τηρεί τον νόμο. Γιατί απέχει; Επειδή έτσι ΔΕΝ λέει ο υπέρτατος νόμος, τον οποίον επίσης έχει ορκισθεί να υπηρετεί ο κ. Εισαγγελέας.
Ακολούθησαν μαζικές προσφυγές των συνδικαλιστικών Ενώσεών τους κατά των μνημονιακών διατάξεων που περιέκοπταν τις αποδοχές τους.
Από την άλλη, όμως, βλέπουμε να εκδίδονται αποφάσεις, οι οποίες προκαλούν το δημόσιο αίσθημα. Ως νομικός αρνούμαι να πάρω θέση για μία απόφαση, η οποία δεν μου αρέσει, αν δεν έχω στοιχεία της δικογραφίας. Όμως, διαβάζω στον νομικό Τύπο πολλές αποφάσεις που με ηλεκτρίζουν. Ας διαβάσουμε, λοιπόν, μαζί τι σκεπτικό της απόφασης 12/2013 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σπάρτης  που εξέδωσε ο πρωτοδίκης κ. Π. Παπαδάκης [δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών «ΝΟΜΙΚΟ ΒΗΜΑ» 2013, σελ. 2159 επ.]:
«Κατά τη σαφή έννοια του άρθρου 388 ΑΚ, οι προϋποθέσεις, υπό τις οποίες παρέχεται στον έναν από τους συμβαλλόμενους σε αμφοτεροβαρή σύμβαση το διαπλαστικό δικαίωμα να ζητήσει από το δικαστήριο την αναγωγή της οφειλόμενης παροχής στο μέτρο που αρμόζει ή και τη λύση ολόκληρης της σύμβασης, εφόσον η τελευταία δεν έχει ακόμα εκτελεστεί, είναι: α) μεταβολή των περιστατικών, στα οποία κυρίως, ενόψει της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, τα μέρη στήριξαν τη σύναψη της αμφοτεροβαρούς συμβάσεως, β) η μεταβολή μπορεί να είναι μεταγενέστερη της κατάρτισης της συμβάσεως και να οφείλεται σε λόγους που ήταν έκτακτοι και δεν μπορούσαν να προβλεφθούν και γ) από τη μεταβολή αυτή η παροχή του οφειλέτη ενόψει και της αντιπαροχής να καθίσταται υπέρμετρα επαχθής. Έκτακτα και απρόβλεπτα περιστατικά κατά την έννοια του ανωτέρω άρθρου είναι αυτά που δεν επέρχονται κατά την κανονική πορεία των πραγμάτων και προκαλούνται από ασυνήθιστα γεγονότα, φυσικά, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά κ.λπ. Η γενική οικονομική κρίση, η επιβολή μέτρων λιτότητας και γενικώς δημοσιονομικών και φορολογικών μέτρων, που συνεπάγονται μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών και συνακόλουθα της εμπορικής κίνησης των καταστημάτων δεν αποτελούν γεγονότα έκτακτα και απρόβλεπτα, ιδίως στην ελληνική οικονομία, στην οποία είναι από μακρόν συνεχείς οι διακυμάνσεις της σταθερότητας, ιδίως κάτω από τις σημερινές κρατούσες συνθήκες ρευστότητας και της διεθνούς οικονομίας. Εφόσον από τις ως άνω προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 388 ΑΚ δεν συντρέχει εκείνη της απρόοπτης και ανυπαίτιας μεταβολής των συνθηκών, είναι επιτρεπτή η εφαρμογή του άρθρου 288 ΑΚ, εφόσον συντρέχουν οι υπόλοιπες προϋποθέσεις εφαρμογής αυτού. Η διάταξη του άρθρου αυτού προβλέπει τη δυνατότητα διαμόρφωσης της έννομης σχέσης όταν αυτό επιβάλλεται από την καλή πίστη, αφού ληφθούν υπόψη και τα συναλλακτικά ήθη και εφαρμόζεται σε οποιαδήποτε ενοχή ασχέτως αν απορρέει από σύμβαση ετεροβαρή ή αμφοτεροβαρή ή πηγάζει από άλλη δικαιοπραξία ή αν πηγάζει ευθέως από το νόμο, εκτός αν προβλέπεται άλλη ειδική προστασία ή συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 388 ΑΚ. Παρέχει δε στο δικαστή τη δυνατότητα, όταν, λόγω συνδρομής ειδικών συνθηκών, η εμμονή στην εκπλήρωση της παροχής είναι αντίθετη προς την ευθύτητα και εντιμότητα που επιβάλλονται στις συναλλαγές, να την επεκτείνει ή να την περιορίσει, εφόσον υπάρχει ιδιαίτερα σοβαρός λόγος και συντρέχουν αντικειμενικά κριτήρια αντλούμενα από την ίδια την έννομη τάξη και τις κρατούσες στις συναλλαγές αντιλήψεις, στο επίπεδο εκείνο που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της συναλλακτικής καλής πίστης. Επομένως και ο μισθωτής εμπορικής μίσθωσης μπορεί να ζητήσει την αναπροσαρμογή του οφειλόμενου μισθώματος, αρχικού ή μετά από συμβατική ή νόμιμη (αντικειμενική) αναπροσαρμογή, με βάση, εκτός από το άρθρο 388 ΑΚ, το άρθρο 288 ΑΚ, εφόσον εξαιτίας προβλέψιμων ή απρόβλεπτων περιστάσεων επήλθε αδιαμφισβήτητα τόσο ουσιώδης μείωση της μισθωτικής αξίας του ακινήτου, ώστε με τις συγκεκριμένες συνθήκες η εμμονή του εκμισθωτή στην καταβολή του συμφωνημένου μισθώματος να είναι αντίθετη προς την ευθύτητα και την εντιμότητα, που απαιτούνται στις συναλλαγές και να επιβάλλεται, παρά την ανάγκη κατοχύρωσης της ασφάλειας των ... αναπροσαρμογή του στο επίπεδο εκείνο, το οποίο αίρει την ... εκατέρωθεν παροχών και αποκαθιστά την διαταραχθείσα καλή πίστη…».
            Ο εν λόγω δικαστής, λοιπόν, έκρινε ότι ο χαμός που έχει γίνει στη χώρα μας τα 4 τελευταία χρόνια ήταν προβλέψιμος, ήταν συνήθης, εξ ου και δεν εφαρμόζει το 388 ΑΚ, αφού η μείωση των εισοδημάτων, η ανεργία και η εντεύθεν μείωση της κατανάλωσης δεν μπορεί να θεωρηθούν στοιχεία που μειώνουν την αξία ενός καταστήματος, ώστε να μειώνεται και η μισθωτική αξία του. Στη συνέχεια, όμως, δέχεται ότι έχει επέλθει μείωση της μισθωτικής αξίας για να εφαρμόσει άλλη διάταξη, χωρίς να μας εξηγεί πού βασίζει αυτή την παραδοχή. Αν, όμως, οι προσφυγές του συνδικαλιστικού του οργάνου ευδοκιμήσουν, δεν θα αρνηθεί την επαναφορά των αποδοχών του στα προ του 2011 επίπεδα.
            Λίγο πριν τελειώσω θα αναφερθώ και στον νυν υπουργό Δικαιοσύνης. Την 21.11.2010 προβλήθηκε μία εκπομπή στον ALTER για τα κυκλώματα των πλειστηριασμών, στα οποία καταγγέλθηκε ότι μετείχαν και 50 δικαστές. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων είχε σπεύσει με  ανακοίνωσή της την 28.10.2010, να αποδώσει σκοπιμότητα στα δημοσιεύματα για συμμετοχή δικαστών στο κύκλωμα. Με παρέμβασή του στην εκπομπή ο τότε πρόεδρος της Ένωσης αρεοπαγίτης Χαράλαμπος Αθανασίου προσπάθησε να εξορκίσει τον όρο «παραδικαστικό». Ευτυχή συγκυρία, αφού λίγες ημέρες πριν [17.11.2010] είχεν εκδοθεί η απόφαση για το πρώτο παραδικαστικό, με την οποία κατά πλειοψηφία είχε αθωώσει το δικαστήριο όλους τους κατηγορουμένους για την κατηγορία της σύστασης συμμορίας, μολονότι η δικογραφία βοούσε ότι οι κατηγορούμενοι δρούσαν ως συμμορία και όχι μεμονωμένα. Έκρινε, δηλαδή, το δικαστήριο ότι δεν υπάρχουν κυκλώματα, αλλά πράξεις μεμονωμένων δικαστών. Έφθασε δε ο κ. Αθανασίου στο σημείο, να αμφισβητήσει και το πόρισμα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου αειμνήστου Ανδρέα Φλούδα, ο οποίος το 1991, στα πλαίσια εκτεταμένης έρευνας σε όλα τα δικαστήρια της χώρας, διερεύνησε - για πρώτη φορά στα δικαστικά χρονικά - τα κυκλώματα που δρουν στη Δικαιοσύνη. Ο Ανδρέας Φλούδας έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητικό «ατύχημα», πριν προφθάσει να ολοκληρώσει το πόρισμά του. Ο κ. Αθανασίου είπε ότι δεν προέκυψαν στοιχεία σε βάρος δικαστών, προσβάλλοντας, έτσι, τη μνήμη του Φλούδα. Είκοσι, όμως, από τις διακόσιες ύποπτες δικαστικές υποθέσεις που είχεν ελέγξει ο Φλούδας, κατέληξαν σε απόδοση πειθαρχικών ευθυνών σε συγκεκριμένους δικαστές, έστω και αν οι κυρώσεις που τους επιβλήθηκαν ήταν χάδια. Δεν αμφιβάλλω ότι οι εμπλεκόμενοι και μη ελεγχθέντες έφθασαν μέχρι τα ανώτατα κλιμάκια της δικαστικής ιεραρχίας.
            Σε απάντηση όλων των ανωτέρω, ιδία δε στον λόγο του κ. Εισαγγελέα,  θα τελειώσω με την ακόλουθη επιστολή ενός επιφανούς μέλους του 7ου κατά σειράν προτεραιότητος ελληνικού λαού,  ενός πιλότου της ΠΑ που όχι μόνον δεν μπορεί, αλλά και δεν θέλει, να απόσχει από τα καθήκοντά του, έστω και αν του έχουν πετσοκόψει τον μισθό. Και τούτο, διότι αυτός έχει ορκισθεί να υπηρετεί όχι απλώς διάφορα  κείμενα, όπως το Σύνταγμα και οι νόμοι. Έχει ορκισθεί να υπηρετεί την ΠΑΤΡΙΔΑ. Ίσως αμφισβητηθεί η γνησιότητα της επιστολής. Είναι, όμως, τόσο γνήσιο το περιεχόμενό της.
«ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΌ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ...
"Σε αυτούς ανήκουν τα φτερά μου"! - Επιστολή πιλότου της ΠΑ αφιερωμένη στον Γ. Στουρνάρα
Σαν  αντικρύσω το άσπρα άλογα του Αιγαίου, χάνεται η σκέψις μου στον Ουρανό του Θείου, του Ωραίου του Αληθινού!
Δεν είμαι ημίθεος, δεν είμαι άτρωτος, δεν είμαι καν ήρωας! Καημένη Πατρίδα έχεις όλους τους άχρηστους στην πλάτη σου, έχεις και μένα.
Μπορεί να μην είμαι σε θέση να ζητήσω από την έρμη Πατρίδα κάτι το καλύτερο για μένα, για τα παιδιά μου, μπορεί να μην είμαι καν ικανός για αυτά που παίρνω !
Όλες αυτές οι σκέψεις που περνάνε από το μυαλό μου, σφίγγουν το λαιμό και ξεραίνουν το στόμα μου !
Μπορεί να ήξερα πόσο επικίνδυνο και ανούσιο, ίσως και άχρηστο, για πολλούς εκεί κάτω να είναι αυτό που κάνω !
Ίσως και να έχουν δίκιο, βλέπεις εγώ δεν κατεβάζω διακόπτες, εγώ δεν οδηγώ λεωφορείο με 50 ψυχές, εγώ δεν βγάζω φωτοτυπίες στα βουλευτικά έδρανα ένα χειμωνιάτικο βράδυ του Γενάρη στη ζεστασιά της Βουλής!
Εγώ κάθομαι, σκέπτομαι, μελετάω και περιμένω τον Τούρκο. Μπορεί και εγώ να μην έχω να πληρώσω τα κοινόχρηστα, αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει, μπορεί να μην έχω να πληρώσω το χαράτσι στο Πατρικό του χωριού μου, αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει. Ούτε και πρέπει !
Εγώ όμως πρέπει να αδειάσω το μυαλό μου, να κλειδώσω το υποσυνείδητο, να μην σκεφτώ ότι με περιμένουν κι εμένα στο σπίτι μου, όπως τόσους και τόσους άλλους που δεν γύρισαν Ποτέ πίσω από μια ακόμη καθημερινή αποστολή.
Ίσως και κάποιοι να πουν ότι τα ήθελε και τα έπαθε!
Εγώ όμως δεν πετάω για αυτούς, πετάω για τον Πατέρα μου που καμαρώνει στην άκρη στο χωράφι όταν περνούν τα μαχητικά μας, πετάω για το παιδί στη Φλώρινα που περπατάει στο χιόνι να πάει στο σχολειό του, πετάω για τον Παπά μας που κάνει χιλιόμετρα να κάνει Ανάσταση με τους τσοπαναραίους στο ύψωμα της Παναγιάς!
Πετάω για το ψαρά που βγήκε 4 το πρωί με την ψαρόβαρκα να φέρει το μεροκάματο στη φαμελιά του, πετάω για το δασκαλάκο που πληρώνει από την τσέπη του τις φωτοτυπίες στα Άγραφα της Καρδίτσας.
Για αυτούς πετάω. Για να μπορούν να κάνουν αυτό που χρόνια κάνουν και να κρατάνε την Πατρίδα μας ζωντανή!
Ούτε αυτοί, ούτε εγώ θα ζητήσω υπερωρίες γιορτές και Κυριακές, γιατί εγώ πετάω για την Πατρίδα μου. Πετάω για τους δικούς μου ανθρώπους, αυτούς που γλεντάνε με την ψυχή τους, ζουν για μια στιγμή και όταν πεθαίνουν ξεπροβοδίζουν τους δικούς τους ανθρώπους με τραγούδια και εύχονται καλήν αντάμωση !
Ίσως κάποιο πρωί, όταν κοιτάξεις ψηλά θα με δεις γιατί «Εκεί που Ισιώνει ο Αετός oι Γλάροι δεν πετάνε!».

Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη