Μερικές σκέψεις για τη φωτογραφία του Παύλου στο "Πρώτο Θέμα"

Γράφει για Ta xalia ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαίδης

Μία ιστορική φωτογραφία- ντοκουμέντο θύματος πολιτικής βίας, με έκδηλα τα ανθρώπινα στοιχεία, μάλλον σε ακραίο βαθμό, είναι απαραίτητο να δημοσιευθεί!

Παρόμοιες φωτογραφίες είχαν στο παρελθόν τεράστιο...

πολιτικό και κοινωνικό αντίκτυπο.

Με τη δύναμη τους (είναι πράγματι γροθιά στο στομάχι), ουσιαστικά πετυχαίνουν αυτό για το οποίο οι εικονιζόμενοι εν ζωή αγωνίστηκαν και τελικά θυσιάστηκαν! Είναι σκληρές εικόνες αλλά τόσο δυνατές! Και όπως έδειξε η ιστορία ακριβώς επειδή είναι σκληρές, δυνατές και αληθινές γι' αυτό και πετυχαίνουν τον σκοπό τους...

Η φωτογραφία, που δημοσιεύει σήμερα το "Πρώτο Θέμα", είναι μία τέτοια φωτογραφία. Εάν δεν ήξερες τη φάση θα την έλεγες γλυκιά, σχεδόν ερωτική. Αλλά είναι ακραία σκληρή, αφού αποτυπώνει τις τελευταίες στιγμές ενός νέου... Ενός νέου που μένει με τόσο άδικο τρόπο στην ιστορία!
Ο Παύλος "πιάστηκε" στο στιγμιαίο κλικ με πρόσωπο ήρεμο, σε φάση που δεν απομειώνει την προσωπικότητα του, ούτε προκαλεί άλλα συναισθήματα, πέραν του κυρίαρχου...
Αποτυπώνει ακόμη και την αγκαλιά της αγαπημένης του, η οποία με ένα καθάριο, μοναδικό βλέμμα αγάπης, στοργής και ανείπωτου πόνου αλλά και αγνής, ανεύθυνης απορίας μοιάζει με ηρωίδα αρχαίας τραγωδίας, που ξεστομίζει εκείνο το θλιβερό "γιατί;"...

Η μορφή της θα προστεθεί στη μακριά λίστα των γυναικών που, αιώνες τώρα, νεκροφιλούν τα αγαπημένα τους αρσενικά (γιους, πατέρες, αδελφούς, συζύγους), που αποδημούν πριν τελειώσουν κάποιον αγώνα τους...
Τα δύο πρόσωπα στο στιγμιότυπο που απαθανατίστηκαν στέλνουν με τον πλέον καθάριο τρόπο το πλέον σαφές μήνυμα. Είναι σκληρή αλλά τόσο αληθινή! Δεν περιγράφει κάποια θολή ιδιωτικότητα, όπως κάποιοι σήμερα ισχυρίστηκαν...Αλλά αποτυπώνει την θλιβερή κατάληξη, για την οποία όλοι θα πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.

Έτσι λοιπόν, ναι και εγώ θα δημοσίευα αυτή την φωτογραφία εάν έπρεπε ως Δημοσιογράφος να πάρω την απόφαση. Τα όσα γράφτηκαν ως επιχειρήματα κατά της δημοσίευσης δεν ευσταθούν κατά τη γνώμη μου. Ή, ακόμη και εάν έχουν κάποια βάση, έχουν πολύ μικρότερη βαρύτητα από κάτι το υψιπετές που αυτή η φωτογραφία υπηρετεί.
Θα ήταν πολύ κρίμα αυτή η φωτογραφία να έμενε σε κάποιο συρτάρι.

Θα αφοπλιζόταν.

Μακάρι να γίνει αφίσα.