Η γέννηση ενός θεσμού: «ειδικός σύμβουλος»

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης         
Καθημερινό σχεδόν φαινόμενο ο διορισμός σε θέσεις ειδικών συμβούλων, προ πάντων με κάθε κυβερνητική αλλαγή. Δέκα διορισμούς ο ένας υπουργός, 15 ο άλλος, 55 ο τρίτος και πάει λέγοντας.
Τί είναι, όμως, αυτοί οι ειδικοί σύμβουλοι; Τί υπηρεσίες παρέχουν ακριβώς; Πόσο ειδικές είναι αυτές; Εγώ έχω προσωπικώς καταλήξει ότι πρόκειται για απλό βόλεμα ημετέρων, οι οποίοι το πολύ-πολύ να διαβάζουν κάποιο χαρτί και να το πρωτοκολλούν έναντι μερικών χιλιόευρων μηνιαίως χωρίς να διαθέτουν οποιαδήποτε ειδίκευση.

Εις αντάλλαγμα θα ξαμολυθούν προς άγρα ψήφων στις επόμενες εκλογές ή θα προσφέρουν κάποιο άλλο αντίδωρο στον κ. υπουργό π.χ. τοποθέτηση διαφημιστικού υλικού  στους προς το εκλογικό σώμα ταχυδρομικούς φακέλους.            Ο θεσμός γεννήθηκε επί της πρώτης 8ετίας του ΠΑΣΟΚ. Τότε που έπρεπε να αλωθεί ο κρατικός μηχανισμός για να μπουν τα θεμέλια της ΑΛΛΑΓΗΣ. Έτσι, με το άρθρο 2 του ν. 1232/1982 [έμπνευσης και εκτέλεσης Μένιου Κουτσόγιωργα] καταργήθηκαν οι θέσεις των Γενικών Διευθυντών και όσοι κατείχαν τις καταργούμενες θέσεις απελύθησαν αυτοδικαίως [1. ΄Ολες  οι  ιεραρχικές  βαθμίδες  γενικών  διευθύνσεων, οι θέσεις γενικών διευθυντών  και  ο  1ος  βαθμός,  καθώς  και  οι  βαθμίδες  των υπηρεσιών,  οι  θέσεις  και  ο  βαθμός  αναπληρωτών γενικών διευθυντών, μόνιμες, με θητεία ή  σύμβαση,  καταργούνται  αυτοδίκαια  σε  όλες  τις δημόσιες  υπηρεσίες. ……3.  Οι κάτοχοι των θέσεων που καταργούνται ….. απολύονται  αυτοδίκαια ..].

Με τον ίδιο νόμο όλες οι αρμοδιότητες των καταργουμένων θέσεων επανήλθαν στον οικείο  υπουργό, ο οποίος μπορούσε  «να μεταβιβάζει  τις  μεν αποφασιστικές στους γενικούς γραμματείς και στους υπ`  αυτούς  ανώτερους  υπαλλήλους,  τις  δε  επιτελικές  (τεχνικές   ή εκπαιδευτικές  ή  επιστημονικές  κλπ.)  σε  συμβούλους ή συνεργάτες που κατέχουν νομοθετημένες θέσεις σύμφωνα με  το  άρθρο  103  παρ.  3  του  Συντάγματος»που ορίζει ότι  «3. Οργανικές θέσεις ειδικού Επιστημονικού καθώς και τεχνικού ή βοηθητικού προσωπικού μπορούν να πληρούνται με προσωπικό που προσλαμβάνεται με σχέση ιδιωτικού δικαίου. Νόμος ορίζει τους όρους για την πρόσληψη, καθώς και τις ειδικότερες εγγυήσεις τις οποίες έχει το προσωπικό που προσλαμβάνεται.»         Επειδή, όμως, δεν είχαν συμπληρώσει 35ετία όλοι οι απολυόμενοι Γενικοί Διευθυντές, ώστε να μπορούν να συνταξιοδοτηθούν, ορίσθηκε με τον ίδιο νόμο ότι «5. Στους υπαλλήλους που υπάγονται στις διατάξεις των  παραγράφων  1  και  2 του άρθρου  αυτού  και δεν έχουν συμπληρώσει τριακονταπενταετή συντάξιμη υπηρεσία, κατά τις οικείες συνταξιοδοτικές διατάξεις, ειδικός νόμος, σύμφωνα με το άρθρο 73 του Συντάγματος, θα δώση τρία  πλασματικά χρόνια,  κατ`  ανώτατο  όριο,  χωρίς  υπέρβαση  σε  καμιά περίπτωση της τριακονταπενταετούς συντάξιμης υπηρεσίας.»      Βλέπουμε, λοιπόν, ότι και τα τρία πλασματικά συντάξιμα έτη των απολυθέντων Γενικών Διευθυντών τα πληρώνουν σήμερα αρκετοί υπάλληλοι που θα συνταξιοδοτηθούν στα 40 χρόνια και πλέον.  Ενδιαφέρον και το άρθρο 3 ν. 1271/1982, με το οποίο ορίσθηκε ότι οι σχετικές διατάξεις του ν. 1232/1982 εφαρμόζονται «αναλόγως και για τους υπαλλήλους των ΟΤΑ και των άλλων ΝΠΔΔ. που απολύονται λόγω καταργήσεως θέσεως, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν. 1232/1982. ΄Οπου στις ανωτέρω περιπτώσεις απαιτείται, καταβολή εισφορών, οι εισφορές αυτές καταβάλλονται από τον υπόχρεο για την καταβολή αυτών κατά το χρόνο απολύσεως του υπαλλήλου και κατά τον τρόπο τον αναφερόμενο στο άρθρο 2 του παρόντος".

       Ως εκ περισσού συμπληρώνω ότι η ΝΔ πήρε τη σκυτάλη και συνέχισε την πρακτική και την εφαρμογή του νέου θεσμού. Ακόμη μέχρι και τις ημέρες μας.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Υ.Γ. Λέγεται ότι ο αείμνηστος Γεώργιος Γεννηματάς είχε εκμυστηρευθεί σε συνεργάτες του ότι ένα από τα μεγάλα λάθη του κόμματός του ήταν η κατάργηση των θέσεων των Γενικών Διευθυντών των δημοσίων υπηρεσιών.