E, ας μην το ζήσουμε κι αυτό !

Tης Μελίνας Καραπαναγιωτίδου

Υποψήφιας Βουλευτή ΝΔ στην Α΄Θεσσαλονίκης

Για να κατανοήσει κανείς την χρυσή αυγή πρέπει να μελετήσει ιστορία. Και μάλιστα την προ 1933 δράση του ναζισμού στην Γερμανία. Ο ιδρυτής της γνωρίζει και έχει διαβάσει όλα τα σχετικά βιβλία. Άλλωστε στο site του κόμματός του συστήνει ως πηγή γνώσης τον “Αγών μου” του Χίτλερ, το “Για την επέτειο ανάληψης της Αρχής” του Γιόζεφ Γκέμπελς και ..
την “Δεύτερη αναφορά” του Φρέντ Λόχτερ που αμφισβητεί το ολοκαύτωμα. 

Εκτός από την ναζιστική κουλτούρα με τα σύμβολα την σβάστικα και τον μιλιταρισμό, μιμείται- κι εδώ είναι το επικίνδυνο- τον τρόπο με τον οποίο οι Γερμανοί εθνικοσοσιαλιστές κατέλαβαν την εξουσία. Μετά την ταπεινωτική ήττα του Α παγκοσμίου και την ανεπαρκή δημοκρατία της Βαιμάρης, τα volks κινήματα ανδρώθηκαν εκμεταλλευόμενα την αγανάκτηση του λαού που θεώρησε ότι οι ηγέτες του τον πρόδωσαν με τις συνακόλουθες συνέπειες καταβολής υψηλών αποζημιώσεων που επέφεραν οικονομική κρίση και δυσθεώρητο πληθωρισμό. 

Πριν πάρουν το απολυτήριό τους οι ηττημένοι στρατιώτες, παρακολουθούσαν λόγους από περιστασιακούς εθνικιστές ομιλητές. Ένας έφεδρος δεκανέας, πρώην αποτυχημένος φοιτητής της σχολής καλών τεχνών και περιπλανώμενος ζωγράφος, ο Αδόλφος Χίτλερ έβγαζε λόγους που μάγευαν το ακροατήριο. Γρήγορα το ταλέντο του, τον ανέδειξε σε ηγέτη του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος. Η συνθήκη ειρήνης επέβαλε στην ηττημένη Γερμανία τον έλεγχο των εξοπλισμών της και του αριθμού της Βερμαχτ. Όμως τότε οι φιλοπόλεμοι μιλιταριστές δημιούργησαν ένα παραστρατιωτικό σώμα που στην ακμή του έφτασε τους ένα εκατομμύριο άνδρες! 

Ήταν ένα συνονθύλευμα από τραμπούκους, πρώην πολεμιστές, κακοποιούς ή αφελείς που πίστευαν στην ιδέα του ναζισμού. Τα τάγματα εφόδου ή SA του λοχαγού Ραιμ. Οι δολοφόνοι τραμπούκοι ακτιβιστές του εθνικοσοσιαλισμού, περιπολούσαν στους δρόμους, επέβαλαν την τάξη (μας θυμίζει Αγ. Παντελεήμονα;) έκαιγαν μαγαζιά Εβραίων, ξυλοκοπούσαν πολίτες που διαμαρτύρονταν, τρομοκρατούσαν μετανάστες, διέλυαν πολιτικές συγκεντρώσεις αντιπάλων. Ήταν το εργαλείο του Χίτλερ για να επιβάλλει τις απόψεις του. Όταν όμως κατά απαίτηση των βιομηχάνων και τις ηγεσίας του στρατού ο τεράστιος ανεπίσημος στρατός των SA εξελίχθηκε σε πρόβλημα, δεν δίστασε να εξολοθρεύσει τους αρχηγούς του και τον λοχαγό Ραιμ την «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών» και να τα αντικαταστήσει με τα SS που ήταν πιο πειθήνια. 

Ο ιδρυτής της Χρυσής Αυγής νομίζει ότι η ιστορία είναι φάρσα που επαναλαμβάνεται. Μαζεύει γύρω του κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου, που έχουν γοητευθεί από την ιδεολογία της βίας, του μιλιταρισμού, του ρατσισμού και του στυγνού εθνικισμού, και τους μετατρέπει σε ιδιωτικό στρατό κατά τα πρότυπα των SA και των SS. Δηλώνουν αφοσιωμένοι και επιδεικνύουν τις επιθετικές διαθέσεις τους. Ένα από τα συνθήματά τους είναι «αίμα και τιμή- χρυσή αυγή» παραφράζοντας τον όρκο των SS: «η τιμή μας είναι η αφοσίωσή μας»

Το πρόβλημα με την χρυσή αυγή δεν είναι ότι λέει και θα εξακολουθήσει να λέει τις απόψεις της, έστω κι αν αυτές εχθρεύονται την κοινωνία. Στο κάτω κάτω δημοκρατία έχουμε, και το ΚΚΕ χρόνια πολιτεύεται δηλώνοντας ανυπακοή στο Σύνταγμα. Το πρόβλημα είναι πώς η χρυσή αυγή δεν περιορίζεται στους λόγους αλλά προχωράει σε πράξεις. 

Όταν ο πολίτης δηλώνει ότι είναι απογοητευμένος από όλα τα κόμματα και θα ψηφίσει χρυσή αυγή, δεν γνωρίζει το μέγεθος του λάθους που σκέφτεται να διαπράξει. Ο θυμός δεν τον αφήνει να καταλάβει τη φαρσα που επαναλαμβάνεται. Αν μπει στην βουλή, θα κινδυνεύσει πραγματικά η δημοκρατία και θα το μετανιώσουμε πικρά! Σκεφτείτε τους τραμπούκους που μιμούνται και θαυμάζουν τα τάγματα εφόδου SA, να είναι Έλληνες βουλευτές και να διαθέτουν βουλευτική ασυλία! Περνάμε τη χειρότερη οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική κρίση, ας μας φωτίσει όλους ο Θεός να μην ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας κι αυτή την περιπέτεια…